بررسی اپیدمیولوژیک فراوانی عناصر کم مقدار (آهن، مس، روی، کروم و کبالت) در ناخن پسران در دوره های قبل و بعد از بلوغ جنسی

نقش عناصر کم مقدار و اهمیت آنها در فرآیندهای بیولوژیکی به طور گسترده مورد بررسی و تأیید قرار گرفته است.  در این پژوهش مقدار عناصر کم مقدار آهن، روی، مس، کروم و کبالت در ناخن دانش آموزان پسر دبستانی و دبیرستانی اندازه گیری و رابطه آنها با نمایه توده بدنی (bmi) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 45 دانش آموز پسر مقطع ابتدایی با میانگین سنی 10 سال و 49 دانش آموز پسر مقطع دبیرستان با میانگین سنی 17 سال به طور تصادفی انتخاب و نمونه های ناخن آنها جمع آوری شد.  پس از شستشو، خشک کردن و وزن کردن، خاکستر ناخن تهیه و میزان 5 عنصر فوق توسط روش اسپکتروسکوپی جذب اتمی مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل حاکی از آن است که تعداد دانش آموزان ابتدایی با bmi پایین به طور معنی داری بیشتر از دانش آموزان دبیرستانی است و اگرچه در دانش آموزان دبیرستانی میزان آهن، مس کمتر و میزان کروم بیشتر  از دانش آموزان ابتدایی است ولی تنها در میزان مس بین دانش آموزان با bmi  پایین با دانش آموزان با bmi نرمال تفاوت معنی دار وجود دارد. در نتیجه گیری چنین به نظر می رسد که کاهش وزن در افراد با bmi پایین احتمالاً با کمبود مس در ارتباط است. همچنین تغییرات آهن، روی، مس و کروم ممکن است بر میزان رشد سریع در دوره های قبل و بعد از بلوغ جنسی اثر گذار باشند.